Die spannende Geschichte von Aiham Khouja
Aiham Khouja wurde im April 1989 in der syrischen Hauptstadt Damaskus als jüngster von drei Brüdern geboren. Nach Schulabschluss und Hochschul-Diplom wollte er beruflich durchstarten, doch die politische Situation zwang ihn zu einer schwerwiegenden Entscheidung: Er flüchtete aus seiner Heimat Syrien und musste sich ein ganz neues Leben aufbauen. Die spannende Geschichte eines Kollegen, der bei unserem Gruppenunternehmen Farel Plastik A. Ş. in der Türkei inzwischen viel erreicht hat – und sich dort sehr wohl fühlt.
Die Liebe zur Technik
Als Khouja sieben Jahre alt war, überzeugte sein großer Bruder die Eltern davon, sich einen Computer zuzulegen. Da beide Elternteile als Lehrer tätig waren, sahen sie die hohen Kosten als Investition in die Bildung und Zukunftsperspektive ihrer Söhne. Diesen Moment beschreibt der 30-jährige als tiefgreifenden Einfluss auf sein Leben. Er beschäftigte sich von da an eingehend mit dem neuen Rechner, lernte, mit ihm umzugehen und entdeckte seine Leidenschaft für Technologie. Der Vater bemerkte die Begeisterung seines Sohnes und ermöglichte ihm den Besuch von Computerkursen. Mit 13 Jahren beherrschte Khouja bereits die Microsoft-Programme Excel sowie Access und lernte die Programmiersprache VB6. „Ich programmierte einfache Spiele und durch die intensive Beschäftigung mit der Informationstechnologie wurde aus meiner Leidenschaft eine richtige Liebe“, erinnert sich der heute 30-jährige.
Nach dem Schulabschluss begann Khouja ein Studium. Da seine Abschlussnoten allerdings nicht für den IT-Bereich der Universität ausreichten und ein Studium in diesem Fachbereich an einer Privat-Uni zu kostspielig gewesen wäre, entschied er sich für den Studiengang Englisch. Das Internet sowie dessen Verfügbarkeit wuchsen zu diesem Zeitpunkt und Khouja erkannte, dass ihm die englische Sprache Türen öffnen und Zugang zu kostenlosem Wissen verschaffen würde. Er beschäftigte sich mit europäischer Literatur und erweiterte seinen Horizont. Ein Nebenjob ermöglichte es ihm, seine Eltern bei den Studiengebühren zu unterstützen und sich seinen ersten eigenen Laptop zu kaufen.
Das Leben verändert sich
Nach dem Bachelor-Abschluss im Jahr 2010 arbeitete Khouja bei der deutschen Autovermietung Sixt in Damaskus, für die er auch kurzzeitig in Katar tätig war, und unterrichtete Englisch-Klassen am Abend. Als er aus Katar nach Syrien zurückkehrte, wurde das Leben kompliziert. „Es ist unglaublich, wie anpassungsfähig die Menschen sind“, berichtet Khouja: „Trotz des Krieges und der Raketeneinschläge gingen die Leute wie selbstverständlich zur Arbeit – als gäbe es nichts, vor dem man sich zu fürchten bräuchte“. Er selbst fand sich häufig in lebensbedrohlichen Situationen wieder. „Auf dem Weg zur Arbeit schlug eine Rakete nur einige Meter von mir entfernt ein. Ich rettete mich in ein Gebäude, doch nach ein paar Minuten setzte ich meinen Weg fort. Das Leben musste weitergehen“.
Es gab Engpässe bei vielen Dingen des täglichen Lebens wie Wärmequellen im Winter, Treibstoff für Fahrzeuge, Gas zum Kochen und teilweise war es so gut wie unmöglich, an etwas Brot zu kommen. Khouja erinnert sich, dass Elektrizität unregelmäßig für etwa vier Stunden am Tag zur Verfügung stand, was ihn beim weiteren Lernen erheblich ausbremste. Doch aufhalten ließ er sich nicht. War Strom verfügbar, lud er Akkus auf, um später seinen Laptop und den WLAN-Router betreiben zu können. In den viereinhalb Jahren, die er während des Krieges in Syrien verbrachte, konnte er so trotzdem eine Menge lernen. Khouja setzte sich intensiv mit der Entwicklung von Android-Programmen und der Programmiersprache c# auseinander.
Er lernte mittels Gratisquellen wie YouTube und ist dankbar, in einer Zeit zu leben, in der Informationen kostenlos über das Internet zur Verfügung stehen. Seine erste App veröffentlichte er 2013 und viele weitere folgten – mal mehr, mal weniger erfolgreich. „Aber das wichtigste ist, dass ich mit jeder App etwas dazu gelernt habe“, fasst Khouja zusammen. Er schrieb sich bei der Syrian Virtual University im Master-Studiengang Business Administration ein und strebte seinen Abschluss an. Doch es herrschte Krieg und im September 2015 sah sich der junge Mann gezwungen, seine Heimat, seine Familie und seine Frau zu verlassen.
Kein leichter Schritt
Um sich vor dem Bürgerkrieg in Syrien in Sicherheit zu bringen, entschied sich Khouja dazu, in das Nachbarland Türkei zu flüchten. Ohne jegliche Kenntnisse der türkischen Sprache war sein Ziel Istanbul, wo er die erste Nacht in einem Hotel verbrachte. Am nächsten Morgen wusste er nicht, wohin und kontaktierte einen alten Freund, von dem er wusste, dass er in der Türkei lebte. Dieser lud ihn zu sich in die Stadt Çerkezköy, ca. 100 Kilometer westlich von Istanbul, ein und bot ihm ein Dach über dem Kopf. Sofort machte sich der geflüchtete Syrer daran, eine Arbeitsstelle zu suchen. Er fand eine Stelle als Englisch-Lehrer an einer Privatschule, die es ihm ermöglichte, seine damals nicht vorhandenen Türkisch-Kenntnisse mit seinem guten Englisch zu kompensieren. Zwei Jahre lang unterrichtete er und konnte das Haus seines Freundes anmieten, nachdem dieser mit seiner Familie nach Istanbul gezogen war. Zu seinem großen Glück konnte auch seine Ehefrau nach ein paar Monaten in die Türkei einreisen und die beiden waren wieder vereint. Doch kurz darauf war das nur noch mit Visum möglich und Khoujas Eltern konnten nicht mehr nachkommen, da sie keine Einreisegenehmigung erhielten. Khouja selbst kann nicht nach Syrien zurückkehren, da er sonst unmittelbar zum Militärdienst eingezogen werden würde. Um das zu umgehen, muss er mindestens vier Jahre im Ausland bleiben und eine Zahlung im hohen vierstelligen Bereich tätigen.
Ein glücklicher Zufall
„Im zweiten Jahr als Lehrer erhielt ich einen Anruf vom Unternehmen Farel Plastik A.Ş., das plante, Englisch-Kurse für die Mitarbeiter anzubieten“, erzählt Khouja. Dort lernte er Derya Altınönder, Leiterin Finanzen und Verwaltung, kennen, die ihn für die Durchführung der Englisch-Schulungen engagierte. Für ein halbes Jahr unterrichtete er vormittags in der Schule und nachmittags bei Farel, wo ihm das familiäre Umfeld sehr gefiel und er auf eine Festanstellung hoffte. Also erzählte er Altınönder von seinen Fähigkeiten im Umgang mit Informationstechnologie und strebte eine Anstellung in der IT-Abteilung an. Doch da dort keine Stelle zu besetzen war, wurde dem Flüchtling ein Job im Rechnungswesen angeboten. Dort lernten ihn Altınönder und Teamleiter Emre Yildirim im Mai 2017 ein: „Die beiden kümmerten sich äußerst hilfsbereit und geduldig um mich“, erklärt Khouja voller Dankbarkeit.
„Nach und nach wurde mir die Möglichkeit gegeben, meine IT-Kenntnisse einzubringen“, erläutert Khouja. So schrieb er einen Code, um das unternehmenseigene System zur Ressourcenplanung (ERP) zu verbessern und vereinfachte viele komplexe Vorgänge, um dem Unternehmen Zeit zu sparen. „Ich habe es geschafft, den Zeitaufwand für meinen Job als Buchhalter um ca. 30 Prozent zu reduzieren und angefangen, Macros für meine Kollegen und andere Abteilungen zu schreiben“, freut er sich.
Khouja ist sehr glücklich darüber, dass ihm bei Farel der Freiraum gewährt wurde, seine Fähigkeiten abteilungsübergreifend einzusetzen, zu tun, was er liebt und produktiver zu werden. Er lernte weiter, bekam ein Google-Stipendium für Android-Entwicklung, das er als einer der besten 10 Prozent abschloss und programmierte weiter Apps. Für Farel plant er weitere Projekte, die Abläufe noch effizienter machen und aussagekräftige Daten generieren sollen. Er freut sich bereits darauf, diese Herausforderung zusammen mit seinen Kollegen anzugehen.
Persönliche Ziele
„Als ich in die Türkei kam, machte ich mir große Sorgen, als Flüchtling nicht gut behandelt zu werden“, so der 30-jährige. „Aber damit lag ich wirklich falsch. Jeder, mit dem ich zu tun hatte, war ausgesprochen freundlich und ich werde auch heute noch wie ein Gast behandelt. Wenn ich mit Kollegen in ein Restaurant gehe, darf ich unter keinen Umständen bezahlen – weil ich zu Gast bin“, berichtet Khouja. Das macht das Arbeiten bei Farel so besonders für ihn. „Der familiäre Umgang mit den Arbeitskollegen erleichtert mir mein Herz, denn meine Familie vermisse ich wirklich sehr.“ Für 2019 hat der Syrer drei große Ziele: Er will unbedingt seine Familie besuchen, selbst zu einem professionellen Entwickler für Android-Anwendungen werden und mehr auf dem Gebiet der künstlichen Intelligenz und Datenauswertung lernen. Aiham Khouja ist allen Menschen dankbar, die einen positiven Einfluss auf sein Leben haben. „Meinen großartigen Eltern, meiner wundervollen Ehefrau, meinen Kollegen und dem Management bei Farel sowie allen, die mir in jeglicher Form geholfen haben, bin ich zu großem Dank verpflichtet“, sagt er und blickt hoffnungsvoll in die Zukunft.
-------------------------------------------------------------------------------------------
Farel Plastik, Suriyeli mülteciye yeni bir bakış açısı sunuyor
Aiham Khouja'nın heyecan verici hikayesi
Aiham Khouja, 1989 yılının Nisan ayında Suriye'nin Şam kentinde üç kardeşin en küçüğü olarak dünyaya geldi. Lise ve üniversiteden mezun olduktan sonra profesyonel kariyerine başlamak istedi. Ancak, politik belirsizlikler onu ciddi sonuçlara zorladı. Kendi ülkesi Suriye’den ayrıldı ve hayatında yeni bir sayfa açmaya karar verdi. Grubumuza bağlı şirketlerimizden Farel Plastik A. Ş.’de şimdiden bir çok başarıya ulaşan ve mutluluğu elde eden çalışma arkadaşımızın hikayesi bu şekile başlıyor.
Teknoloji için tutku
Aiham yedi yaşındayken ağabeyi, bir bilgisayar satın almak için ailesini ikna etti. Her iki ebeveyni de öğretmen olarak çalıştığı için, oğullarının eğitimine ve beklentilerine karşılık verecek bu yüksek maliyetli yatırımı göze aldılar. Otuzlu yaşlarında bulunan Aiham bu anı hayatının bir dönüm noktası olarak tanımlıyor. Hayatının bu dönüm noktasından sonra yoğun olarak yeni bilgisayarıyla vakit geçirmeye başladı, nasıl kullanılacağını öğrendi ve teknolojiye olan tutkusunu keşfetti. Onun bu tutkusunu farkeden babası, kendisini bilgisayar kurslarına gönderdi. Khouja 13 yaşındayken, Microsoft Excel ve Access programlarında ustalaşmıştı ve VB6 programlama dilini öğreniyordu. "Basit oyunlar programlayabiliyordum. Bilgi teknolojisi ile yoğun bir şekilde ilgilenmek, tutkumu gerçek aşka çevirmişti” diye anımsıyor o dönemleri.
Aiham ilk okul ve liseyi bitirdikten sonra üniversite hayatına başlayacaktı. Ne yazık ki, notları üniversitede Bilgi Teknolojileri bölümünde eğitim alabilmesi için yeterli değildi ve özel bir üniversiteden eğitim almak onun için çok pahalı olacağından, önce İngiliz dili ve edebiyatı bölümünde eğitim almaya karar verdi. İnternet o dönemde çok daha ünlü ve kullanışlı hale gelmişti. Khouja İngilizce dilini öğrenince onun için kapıların açılacağını ve özgür bilgiye rahatça ulaşabileceğini fark etti. Avrupa edebiyatı ile ilgilendi ve fikir dünyasını genişletti. Ailesinin kendi için harcadığı öğrenim masraflarını desteklemek ve ilk dizüstü bilgisayarını alabilmek için yarı zamanlı çalışmaya başladı.
Hayat değişiyor
2010'da lisans eğitimini tamamlayan Aiham, Alman araba kiralama şirketi Sixt’in Şam ve kısa bir süre içinde Katar ofisinde çalıştı. Aynı zamanda akşamları İngilizce dersleri veriyordu. Katar'dan Suriye'ye döndüğünde, yaşam onun için karmaşıklaşmaya başlamıştı. Bu dönem için Aiham, “İnsanların yeni durumlara nasıl adapte olabileceğini görmek inanılmazdı” diyor. “Savaş ve füzelerin darbelerine rağmen insanlar endişelenecek bir şey yokmuşcasına her zamanki gibi çalışmaya devam ediyordu…” Defalarca kendi hayatını tehdit edici durumlara maruz kaldı. “Bir keresinde yolumun üzerinde benden sadece birkaç metre uzakta bir füze patladı. Bir binaya girdim ve yoluma devam etmeden önce sadece birkaç dakika bekledim. Hayat devam etmek zorundaydı.” diyor.
İnsanlar günlük yaşama dair pek çok şeyle uğraşmak zorunda kaldılar, bunlar kışın ısı kaynakları, otomobiller için yakıt veya yemek pişirmek için gaz olabiliyordu. Bazense biraz ekmek bulmak neredeyse imkansızdı. Khouja, bu dönemde elektriğin günde dört saatten fazla kullanılamadığını hatırlatıyor ki bu da onun öğrenmesini zorlaştırıyordu. Ancak, o çalışmalarını durdurmadı. Elektrikler geldikten hemen sonra, bilgisayarını ve Wifi routerini daha sonra kullanabilmek için pil bataryalarını şarj ediyordu, bu sayede Suriye'de savaş sırasında harcadığı 4,5 yılda çok şey öğrendi. Khouja, android program geliştirme ve programlama dili C# üzerine yoğunlaşmıştı.
İnternetin kullanıma açılmasıyla YouTube gibi ücretsiz kaynakları kullanmayı öğrendi ve böyle bir zaman diliminde yaşadığı için o dönemi minnetle anıyor. İlk uygulamasını 2013'te yayınladı, ardından bazen başarıyla bazen de başarısızlıkla sonuçlanan bir çok yeni uygulama birbirini izledi. “Mesele şu ki, her uygulamayla yeni bir şey öğrendim”, diyor Aiham. Suriye Uzaktan Eğitim Üniversitesinde İşletme Yüksek Lisans programına kayıt yapırdı ancak genç adam, savaş nedeniyle Eylül 2015'te evini, ailesini ve eşini bırakıp ülkesinden ayrılmak zorunda kaldı.
Hepsi kolay bir adım
Suriye'deki iç savaştan korunmak isteyen Khouja, komşu ülke Türkiye’ye sığınmaya karar verdi. İstanbul'a geldiğinde Türk dili hakkında hiçbir bilgisi yoktu. İlk gece bir otelde konakladı, ertesi sabah, nereye gideceğini bilmiyordu ve Türkiye'de yaşadığını bildiği eski bir arkadaşıyla temasa geçti. Arkadaşı onu, İstanbul'un 100km batısındaki Çerkezköy'e davet etti. Sığınmacı olarak geldiği ülkede hemen bir iş aramaya başladı ve daha sonra özel bir okulda İngilizce öğretmeni olarak çalışmaya başladı. İki yıl boyunca İngilizce dersleri verdi ve bu dönemde ailesiyle birlikte İstanbul'a taşınan arkadaşının evini kiraladı. Neyse ki, eşi birkaç ay sonra Türkiye'ye onun yanına gelebildi ve ikisi tekrar bir araya geldi. Kısa bir süre sonra Suriye vatandaşlarına Türkiye'ye giriş yapabilmesi için vize şartı getirildi bu yüzden Aiham’ın ailesi ülkedeki karışıklıkların vize almayı zorlaştırması sebebiyle onun yolunu takip edemediler, Suriye de kaldılar. Aiham da, Suriye’ye dödüğü taktirde derhal askere alınacağını bildiği için Suriye'ye geri dönemedi. Askerliğini bedelli olarak tamamlamak için yurtdışında en az dört yıl kalmalı ve hatırı sayılır bir miktar parayı da Suriye devletine ödemek zorundadır.
Mutlu bir tesadüf
Aiham, Farel ile tanışmasından bahsederken “Öğretmenlikteki ikinci yılımda, çalışanlarına İngilizce dil kursu vermeyi planlayan Farel Plastik A.Ş.'den bir teklif aldım” diyor. Khouja Farel de yarı zamanlı, İngilizce öğretmeni olarak çalışırken, finans ve idari işler müdürü Derya Altınönder'i tanıdı. Yarım yıl boyunca sabahları okulda, öğleden sonraları Farel'de İngilizce dersleri verdi. Şirketteki samimi atmosferi sevmişti ve şirkette tam zamanlı bir iş bulmayı umuyordu. Derya Altınönder'e bilgi teknolojisi konusundaki yeteneklerinden bahsetme şansı buldu ve Bilişim teknolojileri (BT) departmanında çalışmak için başvuruda bulundu. O an için BT departmanında açık bir görev olmadığından, şirket ona muhasebe alanında bir iş teklif etti. Derya Altınönder ve takım yöneticisi Emre Yıldırım’ dan Mayıs 2017'de iş başı eğitimleri almaya başladı. Aiham onlardan bahsederken minnetle, “Her iki çalışma arkadaşım da son derece yardımsever ve sabırlıydı” diyor.
Aiham bu süreci “Adım adım BT bilgimi kullanma şansı da verildi” diye açıklıyor. Öncelikle kurum içi ERP sistemininde malzeme planlaması sürecinde iyileştirme amacıyla bir makro yazdı, ve bu sayede bir çok karmaşık işlemi basitleştirerek değerli biz zaman kazanımına vesile oldu. Aiham mutlu bir şekilde,“ Muhasebeci olarak işime harcadığım zamanı yüzde 30 oranında azaltmayı başardım. Daha sonra bölüm arkadaşlarım ve diğer bölümler için makrolar yazmaya başladım” diyor.
Aiham, Farel'in kendisine bölümler arasında yeteneklerini kullanma ve daha üretken olabilmesi için sevdiği işi yapma özgürlüğü vermesinden dolayı minnettar. Android uygulama geliştirmeye devam ediyor. Google android geliştirme bursu kazanmak için girdiği yarışmada %10luk üst dilim içerisinde yer aldı ve Google bursuna hak kazandı. Farel için süreçleri daha verimli hale getirmek ve bilgilendirici veri üretmek için iş arkadaşlarıyla beraber başka projeler geliştirmeyi planlıyor.
Kişisel Hedefler
“Türkiye'ye geldiğimde mülteci olarak hoş karşılanmamaktan çok endişeliydim. Ancak endişelenmekte tamamen hatalıymışım. Bütün insanlar çok cana yakındı ve bugün hala misafirmişim gibi davranıyorlar. İş arkadaşlarımla birlikte bir restorana gittiğimizde, misafir olarak ödeme yapmama izin verilmiyor” diyor Aiham. Bu canayakınlık onun için Farel’de çalışmayı çok özel kılıyor. “Bu samimi atmosfer ailemi çok özlediğim için ağrıyan kalbimi hafifletiyor.” diye bahsediyor. Khouja bu yıl üç ana hedefi takip edeceğini söylüyor: Birincisi, ailesini ziyaret etmek, ikincisi android uygulamaların profesyonel bir geliştirici olmak ve üçüncüsü ise yapay zeka ve veri değerlendirmesi hakkında daha fazla bilgi edinmek. Aiham Khouja hayatını olumlu yönde etkileyen herkese minnettar. “Harika aileme, harika eşime, çalışma arkadaşlarıma, Farel'in yönetimine ve bana her bir şekilde yardımcı olan herkese borçlu olduğumu hissediyorum” diyor ve geleceğe umutla bakıyor.